Ontspanning voor je kind

Voor degenen die graag lezen over kinderen, heb ik mijn blogs over kinderen in één bestand gezet:

KINDEREN EN HUN UIT-KNOP

Januari is de maand van de spiritualiteit. Spiritualiteit klinkt zweverig, maar het heeft heel veel te maken met je dagelijkse leven. Voor kinderen en volwassenen. Volgens Wikipedia heeft spiritualiteit te maken met zaken die de geest betreffen, waarbij de nadruk ligt op de persoonlijke innerlijke ervaring. Elke dag brengt ons nieuwe persoonlijke ervaringen. Sommige ervaringen zijn belangrijk, in positieve of negatieve zin en die onthouden we en andere ervaringen laten we gemakkelijk los.

Een groot deel van de kinderen die in mijn praktijk komen, zijn “druk in hun hoofd”. Dat is wat zij zelf zeggen of wat hun ouders zeggen. De AAN-knop kennen ze, maar ze zijn op zoek naar de UIT-knop. Als er te veel informatie is binnengekomen, is er een verstoorde balans. Ouders herkennen dit ook bij zichzelf.

Een verstoorde balans is te vergelijken met ruis op de radio. Vergelijk het maar met een ouderwetse radio, waarbij je met een draaiknop op zoek gaat naar de goede frequentie. Soms is de frequentie verstoord door gebeurtenissen, overprikkeling of emotionele blokkades en komt het signaal niet meer goed door, met als gevolg ruis.

Dat kan zich uiten op verschillende manieren: vermoeidheid, gevoeligheid, angst, verdriet, onzekerheid, slapeloosheid, spanning, pijn, gedrags- en concentratieproblemen. Door hen weer af te stemmen op hun eigen vertrouwde frequentie komt er weer rust in hun hoofd.

Kinderen en ouders kunnen rustige momenten in bouwen in de dag, zonder mobiel en Internet en tv, met tijd voor spelen. Ze kunnen massage en oefeningen gebruiken om die UIT-knop te leren gebruiken. Dit leer ik ouders in mijn praktijk.

Veel kinderen zijn ook al heel goed in staat om te vertellen waardoor ze van streek raken. In de afgelopen dertig jaar heb ik gemerkt dat jonge kinderen dat steeds beter kunnen verwoorden en benoemen. Neem serieus wat ze zeggen. Ze zijn enorm gevoelig voor wat er in hun omgeving gebeurt. Internet en TV hebben hun omgeving groot gemaakt. Kinderen van nu zijn wereldkinderen, ze zijn “spiritueler” geworden. Ze kunnen gemakkelijker contact leggen met hun diepere zelf en kunnen ons veel leren.

Een eenvoudige manier om je kind te helpen is je hand op zijn/haar rug te leggen. Verplaats je hand een paar keer op rug en nek en merk op of jij en je kind verschil voelen. Je kind  heeft zeker favoriete plekken en kan aangeven wat de fijnste plek is voor massage, hoeveel druk je mag geven en wanneer het genoeg is. het leuke is: je kunt de rollen ook omdraaien! Op die manier merken jullie samen hoe eenvoudig en plezierig het is om samen aan ontspanning te werken en aan het opladen van jullie batterij.

Kinderen zijn op hun eigen manier spiritueel, ze kennen zichzelf. Vraag het je kind en vind uit hoe dat bij jouw kind werkt.

BUIKPIJN BIJ JE KIND

Als kinderen zeggen dat ze buikpijn hebben, hebben ze soms buikpijn en soms niet.

Het kan ook hun manier zijn om te vertellen dat ze zich niet lekker voelen of ergens last van hebben. Dat geldt vooral voor kinderen tot een jaar of acht, omdat de taalschat van die kinderen nog niet groot genoeg is om te vertellen wat er precies aan de hand is.

Je kunt vragen stellen aan je kind, om er samen achter te komen waar deze buikpijn mee te maken heeft. Een notitieboekje bij de hand om de momenten te noteren, kan helpen om een patroon erin te ontdekken. Heeft het te maken met de etenstijden of etenswaren of met school of met andere gebeurtenissen? Drinkt je kind genoeg water op een dag? Water helpt om de afvalstoffen van de voeding af te voeren.

Als er geen medische oorzaak voor de buikpijn is gevonden en de buikpijn er vooral is op de momenten dat je kind naar school gaat, vraag dan je kind eens naar wat er spanning geeft op school. En ga eens praten met de leerkracht en vraag hoe deze er tegenaan kijkt. Kan de leerkracht helpen?

Vaak hebben kinderen het gevoel dat ze het op school niet goed genoeg doen, terwijl ze goed hun best doen.
Maar ze gaan juist naar school om te leren. Als ze het allemaal al kunnen, dan hoeven ze immers niet naar school. En ja, soms weet de juf ook niet alles. Op die manier kun je het in perspectief zetten voor je kind.

Ook vergelijken met andere klasgenoten heeft geen zin. Iedereen heeft zijn eigen talenten. De een is goed in taal en rekenen en de ander in voetballen of zingen of in spelen met andere kinderen. Een bloem heeft ook geen competitie met de bloem die naast hem staat. Hij bloeit gewoon op zijn eigen manier.

Spanning wordt vaak in de buik gevoeld. Spanning heeft namelijk heel veel te maken met ademhaling. We hebben de neiging om onze ademhaling in te houden bij spannende momenten. Denk maar aan de reactie van mensen op het spannendste moment van een film of van een voetbalwedstrijd. De ontlading komt dan na de tijd.

Wat gebeurt er, als je iets wat regelmatig terugkeert heel spannend vindt en elke keer je adem inhoudt? Dan gaat je middenrif strak staan, in plaats van lekker soepel op en neer bewegen, de darmen voelen niet meer het vertrouwde ritme van de ademhaling. Je kunt dat ervaren als buikpijn, omdat die spanning echt een verandering geeft in het bewegingsritme in de buik.

Wat kun je hieraan doen?

Je kunt het bewegingsritme van de buik weer op gang brengen met een eenvoudige ademhalingsoefening. Ademhaling brengt je kind met de aandacht in het nu en brengt de buik weer in beweging.
Dat kan in rugligging (bedtijd is een mooi moment) of in een gemakkelijke stoel. Je kind kan een hand of een knuffel op de buik leggen om de beweging in de buik te voelen. Ervaren wat er gebeurt bij een rustige ademhaling, zonder te sturen. Je kunt deze oefening samen doen, met een rustgevende melodie op de achtergrond. De aandacht voor de ademhaling brengt de aandacht terug bij het nu, bij je hele lichaam en bij jezelf.

Het geeft je als ouder voldoening en rust als je je kind zelf kunt helpen bij pijn of ongemak.

Massage is ook een geweldig hulpmiddel bij buikklachten en dat is iets wat je als ouder gemakkelijk kunt leren.

MASSAGE VOOR JE KIND BIJ BUIKPIJN

Massage kun je altijd en overal doen, je hebt je handen altijd bij je!

In mijn vorige blog schreef ik over buikpijn bij kinderen en vandaag vertel ik je wat je zelf met massage kunt doen bij je kind . Veel ouders hebben te maken met buikpijn van hun kind. Soms gaat dat gepaard met verstopping. Verstopping kan ook leiden tot pijn bij de stoelgang, waardoor je kind er tegenop gaat zien om naar de wc te gaan en zo komt je kind in een vicieuze cirkel.

Bij chronische obstipatie is het goed om eerst naar de huisarts te gaan om te laten onderzoeken of er een medische oorzaak is. Misschien is er een medisch probleem of moet de voeding aangepast worden. Als daar niets uitkomt, zijn er wel dingen die je zelf kunt doen.

• Zorg ervoor dat je kind voldoende water of vocht drinkt. Water helpt om afvalstoffen af te voeren.

• Bespreek met je kind of er dingen zijn of het ergens bang voor is. Soms heeft verstopping te maken met niet durven doorgaan, met angst om te laten gaan, angst om los te laten. Kinderen kunnen al heel jong dingen over zichzelf aangeven.
• Daarnaast kun je ook met massage helpen. Massage is een geweldig hulpmiddel bij buikklachten en dat is iets wat je als ouder gemakkelijk kunt leren. Je kunt je hand leggen op de lage rug en op je gevoel masseren. Let daarbij op de reacties van je kind. Je kunt ook werken op de buik. Realiseer je wel dat je buik een kwetsbare aanrakingsplek is. Leg de hand(en) dan stil op de buik en voel wat er onder je handen gebeurt. Doe dit net zo lang tot je kind of jij het genoeg vindt.
• Reflexzonemassage is een bijzondere vorm van massage. Het hele lichaam weerspiegelt zich in de voeten en de handen. Op de voeten en handen vind je de reflexplekken van het hele lichaam en deze lenen zich heel goed voor massage. Als je het praktisch bekijkt, kun je reflexzonemassage zien als een soort afstandsbediening. Zoals je de TV op afstand kunt bedienen, kun je ook de reflexen op de handen of de voeten masseren om de verstoring door een klacht of pijnlijke plek te verminderen. Het is eenvoudig om op deze manier te helpen bij buikpijn, verstopping of gewoon voor ontspanning. Je kunt het zelf bij je kind doen. De kans is groot dat je kind het fijn vindt om gemasseerd te worden. Het geeft ontspanning voor je kind en het versterkt de binding die je als ouder met je kind hebt en je eigen voldoening en zelfvertrouwen als ouder. En het is leuk! Het gebied van de buik is het gebied van de voetholte. Bij baby’s kun je dit gebied met één duim bestrijken. Als je met je duimen een rustige stevige druk geeft op beide voetholtes, ontspant de buik van de baby. Dat zijn ideale handgrepen om tot je beschikking te hebben! Let maar op de reactie van je kind. Kinderen vertellen vaak zelf wel aan hoe ze de massage ervaren en bij de kleintjes merk je het wel aan hun reacties.

Er zijn ook specifieke reflexpunten van het laatste deel van de dikke darm, dat is het stuk waar de verstopping meestal plaatsvindt. In mijn trainingen heb je de gelegenheid te leren hoe jij je kind kunt helpen. Ik geef advies op maat, op het gebied van massage, oefeningen en ontspanning, gebaseerd op de energie van je kind.

JOUW WAARDEVOLLE ERVARINGEN

Ik werk inmiddels al zo lang met kinderen, dat ik onlangs de eerste ouders in mijn praktijk verwelkomd heb, die zelf als kind bij mij zijn geweest. Dat maakt dat ik me wat ouder ga voelen, maar het is voor mij ook bijzonder om telkens weer te merken dat ouders zoveel herkennen in hun kinderen. Soms herkennen ze ook de klacht bij hun kind die de aanleiding was voor het boeken van de sessie.

Wat ik vaak van ouders hoor, is dat het lastig is om je kind te helpen, juist als het kind zoveel op je lijkt. Als je jezelf herkent in de reacties van je kind of in het gedrag, in onzekerheid of in frustraties. Het kan heel irritant zijn om je eigen reactiepatronen terug te zien. Het is net of het dan vaker botst dan met de andere kinderen uit je gezin.

Je kinderen lijken op jullie als ouders. Dat is een kwestie van nature en nurture, van natuur en opvoeding. Ze zijn ter wereld gekomen met jullie genen. Tijdens de zwangerschap groeien ze op met de energie die ze in de baarmoeder ervaren en daarna met de energie, de waarden, normen en gewoonten van jullie gezin. Juist in de eerste jaren is jullie gezin hun leefwereld. Uit onderzoek is gebleken dat je als volwassene voor meer dan 90 % bent “voorgeprogrammeerd” in je gezin, in je eerste vijf jaren. Dat is handig, het maakt dat je veel dingen onbewust gaat doen, op de automatische piloot en later niet bij al je dagelijkse handelingen bewust na hoeft te denken. Het heeft te maken met de ontwikkeling van je bewustzijn. Pas na je eerste jaren ga je als kind de wereld verder verkennen en steeds bewuster je eigen conclusies trekken uit je ervaringen.

Hoe kun je het beste omgaan met je kind, als je zoveel herkenning ziet?

Je bent een ervaringsdeskundige van je kind, vanwege jullie genen en ook vanwege al die tijd die je samen hebt doorgebracht.

Kijk eens goed naar je kind:

Je kind leert meer van je door naar je te kijken, dan door wat je zegt. Het kan zijn dat je kind zich spiegelt aan jou. Herken je misschien dat je je kind soms dingen hoort zeggen die je zelf ook vaak zegt? Wees je bewust van het feit dat je kind veel van je opneemt en van je overneemt, en van de intense band tussen jullie tweeën. Wees je bewust van de kracht van je gedachten en van je uitspraken. Je bent enorm belangrijk voor je kind, elke dag weer. Vraag je kind ook naar zijn of haar eigen oplossingen.

Kijk ook eens naar jezelf in het nu:

De tijd waarin we nu leven is veel hectischer dan de tijd waarin je zelf bent opgegroeid. Kinderen van nu groeien op met een massa van informatie, via hun smartphones, computer en tv. Het is een tsunami van impulsen, waarmee we ook als ouders te maken hebben. Het trekt ons allen uit onze eigen leef- en gedachtewereld naar die van anderen en voor je het in de gaten hebt, zit elk van de gezinsleden in zijn eigen “cloud”, los van het gezin.

Hoe druk ben jij en hoe druk maak je je? Juist als je dingen haastig wilt doen, gebeuren er ongelukjes, terwijl het vaak van een leien dakje gaat als je iets met meer rust en plezier doet. Per saldo kost het niet meer tijd als je dingen rustig doet. Je kind heeft het in de gaten als je gehaast of onrustig bent.

Je kent de spitsuren van je dag. Je kunt praktische dingen voorbereiden, zodat je op de spitsmomenten met je kinderen meer plezier kunt beleven. Creëer de momenten waarop je met elkaar communiceert als gezin en kies vooral ook je momenten waarop je jezelf op kunt laden.

In welke situaties heeft  je kind het lastig?

Als jij jezelf zo goed in je kind herkent, denk dan eens terug aan jezelf toen je de leeftijd had die je kind nu heeft. Hoe ging jij zelf met die situaties om? Herinner je je eigen beleving? Als je nu aan jezelf als dat jonge kind een waardevol advies zou geven, wat zou dat dan zijn? Jouw eigen ervaring van destijds is een grote schat aan informatie, waarmee je jouw kind kunt helpen.

Je kunt dat ook delen met de mensen met wie je kind in het dagelijkse leven te maken heeft, bijvoorbeeld met de leerkrachten.

LEREN ZOALS EEN KIND LEERT

Winand en Hugo, 8 en 10 jaar oud, hadden het op school niet naar de zin. Het ging niet goed met leren, ze hadden vaak ruzie met hun klasgenootjes en ze voelden zich niet begrepen door hun leerkracht. Als ze ’s middags thuis kwamen, reageerden ze hun spanningen af.

Hun vader bezocht in die tijd het trainingsprogramma van The Reconnection®, waar hij van Eric Pearl leerde om Reconnective Healing toe te passen: een soort van nieuw zintuig: “luisteren met de handen”. Het is heel eenvoudig aan te leren, dus zijn eerste reactie als Reconnective Healing Practitioner was: dit wil ik ook voor mijn kinderen. Hij nam contact met mij op.

De jongens hebben geleerd hoe zij kunnen “luisteren met hun handen” en sindsdien gebruikten ze het op school. Een paar keer per dag verdwenen hun handen even onder hun tafeltje en pasten ze deze nieuwe vaardigheid toe voor zichzelf. Het resultaat was bijzonder: op alle fronten was er vooruitgang: in de omgang met de anderen kinderen en de leerkracht en in hun prestaties op school. De sfeer thuis, na schooltijd, veranderde ook, ze hoefden zich niet meer af te reageren.
Ook nu nog, nu ze al op de middelbare school zitten, gebruiken de jongens het af en toe, wanneer ze merken dat ze het nodig hebben.

Ook Sjoerd (12) gebruikte het, maar dan in de tandartsstoel, waar hij een lastige ingreep onderging. Geweldig dat hij zichzelf in balans kon brengen door simpelweg zijn handen te gebruiken! Zijn moeder, die zelf als beginnend Practitioner haar onzekerheden tegenkwam, was verbaasd over het grote gemak en zelfvertrouwen waarmee hij zijn nieuwe vaardigheid gebruikte.

Mijn eigen eerste ervaring

Anneke Stuij en Eric Pearl

Mijn eigen eerste ervaring met Reconnective Healing was in 2008. Iemand maakte mij attent op het trainingsprogramma dat de maand ervoor in Amsterdam had plaatsgevonden en ik keek op de website. Iets raakte mij. Ik bleef maar zappen naar de vele websites over deze methode. Binnen een week had ik het boek “De Reconnectie, Heel anderen, Heel jezelf” van Eric Pearl gelezen, het trainingsprogramma geboekt en een aantal sessies afgesproken voor mijzelf. Deze sessies waren indrukwekkend, en tegelijkertijd vond ik het lastig te begrijpen dat dit allemaal gebeurde zonder dat ik aangeraakt werd. Healing met de intelligentie van het universum. Het brengt balans, er gebeurt wat goed voor je is. Het klinkt vaag en “zweverig”, maar voor mij is het een levensveranderende ervaring geweest. Wat ben ik blij dat ik me destijds geraakt voelde en die stap naar iets wat heel anders was, uit nieuwsgierigheid heb gezet.

Kinderen reageren opener dan volwassenen

Nu ik tientallen trainingsprogramma’s van The Reconnection heb meegemaakt als Teaching Assistent en ook veel gewerkt heb met kinderen met Reconnective Healing, zie ik dat mijn eigen eerste reactie echt een reactie was van een volwassene, die is opgeleid in een rationele wereld waarin we alles analyseren en etiketten geven.
Kinderen gaan hier op een andere manier mee om: ze luisteren, zien en ervaren en dan is het heel gewoon voor hen. Zo gewoon als ademhalen. Het past voor hen naadloos bij alles wat ze de rest van hun dag doen. Ze bekijken alles met nieuwe ogen, ze luisteren met nieuwe oren zonder alles in hokjes te stoppen en etiketten te plakken. Ze zien de magie op elk moment in hun dagelijkse leven: in de natuur, in hun ontmoetingen en in hun bezigheden.

Reconnective Healing is universele healing, het is niet gebonden aan ruimte of tijd, het kan gegeven worden op afstand. Kinderen zijn opgegroeid in een wereld met afstandsbedieningen en Internet, communiceren op afstand is voor hen heel normaal. Je kunt zoveel leren van de nieuwsgierigheid en openheid van kinderen!

Albert Einstein zei dat onze grootste problemen niet opgelost kunnen worden op hetzelfde denkniveau als waarop we ze gecreëerd hebben. Voor mij is Reconnective Healing inderdaad van een andere orde, van een ander niveau. Het is groots in zijn eenvoud en kan jou, vanuit die grootsheid, helpen. Het helpt je om de verbinding met jezelf te versterken, met je oorspronkelijke blauwdruk. De verbinding die je zo gemakkelijk kwijt kunt raken in onze samenleving met alle prikkels, verplichtingen en deadlines.

De enige stap die je hoeft te zetten om hiervan te profiteren, is het loslaten van weerstand tegen iets wat anders is dan wat je gewend bent en er in te stappen met de onbevangenheid van een kind. Een sessie ervaren is een mooie eerste stap.

VAN RUZIE NAAR RUST IN JE GEZIN

Verhaal van een moeder in mijn praktijk: “Ik wil graag meer rust in mijn gezin. Mijn kinderen kunnen niet goed met elkaar overweg en voeren een dagelijkse strijd. Het is vermoeiend voor mij maar ook voor de kinderen. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?”

Herken jij dit ook? Hoe gaan jouw kinderen met elkaar om? Zie je ze vaak als een kluwen door de kamer rollen? Gaan ze elkaar fysiek te lijf of met woorden? Hoe is de onderlinge verhouding? Wie heeft de overhand?

Het is vermoeiend voor jou als ouder als je kinderen vaak ruzie hebben. Hoe ervaar je het en hoe ga je daar mee om? Maak je deel uit van het probleem? Wat doe je als er één bij je komt en zegt: “Mam, hij deed ……”  Het is lastig, je bent er nooit helemaal bij geweest, je hebt de aanleiding of de eerste blikken naar elkaar niet meegekregen. Kinderen proberen vaak hun ouder aan hun kant te krijgen. Het helpt zelden als je deel uit gaat maken van de kluwen en partij gaat trekken voor één van beiden.

Ons vroegere buurmeisje vertelde mij onlangs dat ze zich herinnerde dat ik met onze kinderen bij hen op het terras zat en dat ik onze ruziënde kinderen vroeg naar onze eigen tuin te gaan en terug te komen als ze klaar waren met hun ruzie. Het werkte. (Ik was dit voorval zelf al lang vergeten)

Soms helpt het om praktische maatregelen te nemen. Ik kom zelf uit een gezin met zes kinderen en als ik ruzie had, was dat meestal met mijn jongere zus. Onze vaste plaats aan de eettafel (met acht personen) was dus tegenover elkaar, zodat we elkaar tijdens de maaltijd boven en onder de tafel niet konden aanraken.  Om dezelfde reden hadden onze eigen drie kinderen, een generatie later, hun vaste plaats op de achterbank van de auto tijdens onze autoritten. De volgorde die ons allen de meeste rust gaf J

Bekijk eens wat er gebeurt tijdens een ruzie, zonder direct in te grijpen. Misschien kun je een patroon herkennen in hun ruzies, of in de momenten waarop het gebeurt. ’s Morgens vroeg of na schooltijd? Kun je er buiten blijven en je kinderen vragen of ze het zelf op kunnen lossen?

Je kunt met elk van hen apart praten
Merk je dat je kind prikkelbaar is na schooltijd, kun je daarover praten met je kind en met de leerkracht. Het is zwaar voor je kind als het op school niet goed gaat, met het leren of in de omgang met anderen kinderen. Je kind wordt elke dag weer geconfronteerd met iets wat lastig is. Het doet het zelfvertrouwen van je kind geen goed. Plan in het weekend ook activiteiten waar je kind veel plezier in heeft, waar het wel zelfvertrouwen in heeft.

Je kunt ook samen met de kinderen praten
Een goede methode hiervoor is de talking stick, een praatstok, een soort ronde tafel conferentie. Het is een methode die voortkomt uit oude traditionele stammen. De talking stick is een voorwerp in de hand van één van hen, dat kan een stokje zijn of een gebruiksvoorwerp uit het gezin. Alleen degene met het voorwerp mag praten. De anderen luisteren en daarna, als de talking stick doorschuift,  mag de volgende zijn woord doen. Zo krijgt iedereen, één voor één, de aandacht.

Je kunt de talking stick methode ook gebruiken voor praktische dingen in het gezin, bijvoorbeeld om een gezinsvakantie te plannen of om iets door te spreken wat voor alle gezinsleden speelt. Je kunt in zo’n gesprek ook de aandacht verleggen naar wat de kinderen voor elkaar kunnen doen. Een kind dat iets leuk vindt of goed kan, vindt het vaak leuk om dat ook met of voor anderen te doen. Bijvoorbeeld voorlezen, masseren, elkaar ergens mee helpen. En in een volgend gesprek kun je vragen aan elk hoe dat gewerkt heeft.

Relativeer
Belangrijk is dat voorkomen van ruzie niet je hoofddoel hoeft te zijn. Het leren oplossen van conflicten is voor je kinderen ook een oefening voor situaties op school en in het spel met vriendjes en voor latere ervaringen in hun leven.

By the way: met mij en mijn zusje is het ook helemaal goed gekomen

Tot slot: zorg ook goed voor jezelf
Als jezelf goed in je vel zit, kun je gemakkelijker en soepeler met deze situaties omgaan. Niet voor niets zeggen ze in een vliegtuig dat je in geval van nood eerst je eigen zuurstofmasker op moet zetten voor je je kind gaat helpen.

HOEVEEL BALLEN HOUD JIJ IN DE LUCHT?

Als moeder met een baan houd je verschillende ballen in de lucht. Ken jij jouw ballen? Welke rollen speel jij op een dag?  Heb jij het idee dat je tijd te kort komt voor al jouw rollen?

Tijd is je kostbaarste bezit, voor jezelf, voor je gezin en voor je werk. In mijn praktijk noemen moeders vaak het onderwerp tijd.

Afgelopen zaterdag was ik op het Mamafestival in Deventer, waar ik me, samen met veel andere moeders heb laten inspireren door verschillende spreeksters.

In feite was ik een vreemde eend in de bijt, omdat ik inmiddels al oma ben van twee prachtige kleinkinderen (mijn kleinzoon noemde mij vorige week “Omama”, ik ervaar dat als een eretitel), maar ik ben ook ervaringsexpert. Ik voel mij verwant met de moeders, ik heb zelf het moederschap van drie kinderen altijd gecombineerd met mijn praktijk. En al meer dan 25 jaar komen er moeders met kinderen in die praktijk.

Mirre de Noo, chirurg in Deventer, vertelde ons een prachtig verhaal, over  hoe zij haar moederschap en haar werk combineert, een combinatie van veel rollen: “De combinatie van moederschap en een baan is jongleren”
Stel nou dat elke bal een rol is en je neemt er elke keer een bal bij, dan komt er uiteindelijk een moment dat je jouw ballen laat vallen. Maar jouw rollen zijn verschillend en jouw ballen zijn dus ook verschillend.

Een houten bal valt met een plof op de grond en komt niet meer omhoog.

Een stuiterbal komt wel weer terug. Dat kan bijvoorbeeld een goede vriendschap zijn, die een tijdje op een laag pitje komt te staan en die je later met gemak en plezier weer oppikt.

Maar een mooie handbewerkte glazen bal valt stuk. Zo’n bal kan staan voor kwetsbare zaken, zoals je gezondheid of je gezin of misschien wat anders wat heel belangrijk is voor jou. Deze ballen mogen niet kapot gaan en daarom is het belangrijk dat je voor jezelf bewuste keuzes maakt.

Hoe maak jij voor jezelf die bewuste keuze?

• Wat zijn jouw glazen ballen?

Als je weet wat voor jou de echte prioriteit in jouw leven is, dan weet je welke ballen jouw glazen ballen zijn. Ga dan eens bewust na, hoe jij die ballen heel houdt. Op welke manier besteed jij er tijd aan? Doe je dat door planning of door vaste gewoonten: rituelen of tradities? Ben jij tevreden over hoe je het nu geregeld hebt?

• Doe die check een paar keer per jaar, een soort APK voor jezelf

Zo’n balans is nooit statisch omdat jouw rollen kunnen veranderen in de loop van de tijd. Je kinderen groeien en worden zelfstandiger, ze vragen een andere zorg. De rollen in jouw werk kunnen veranderen.
Heb je hulp nodig bij sommige rollen? Kun je wat uitbesteden? Heb je rollen op je genomen, die je liever kwijt bent en die je zonder problemen kunt schrappen?
Om te merken of jij goed bezig bent, kun je jouw programma bekijken aan de hand van wat voor jou belangrijk is en dringend is.

• Zorg goed voor jezelf en voor je gezondheid

Plan ook tijd voor jezelf en voor je gezondheid in je agenda.
Hier gaat de vergelijking met de jongleur weer op. Als je jongleert, heb je je volle aandacht nodig. Hoe fitter en gelukkiger jij je voelt, hoe gemakkelijker jij jouw ballen in de lucht kunt houden.
In het vliegtuig wordt niet voor niets gezegd dat je in geval van nood eerst je eigen zuurstofmasker op moet zetten en pas daarna die van je kind. Als jij je goed voelt, kun je beter zorgen voor jouw kind en ben je ook effectiever in je werk en in je andere activiteiten.

SLAPEN ALS EEN ROOSJE

Slapen is gezond. Je hebt het nodig om alles wat er overdag gebeurd is een plekje te geven  en om energie op te doen voor de nieuwe dag. Goed slapen is voor je kind extra belangrijk omdat het in de groei is.

Als je kind telkens moeite heeft met inslapen of doorslapen, voel je je als ouder overdag geradbraakt, bezorgd of geïrriteerd. Of misschien wel beperkt in je vrijheid, omdat je ’s avonds niet weg kunt.

Onze kinderen waren goede slapers, maar toen ze klein waren heb ik hier zelf ook mee te maken gehad. Ik herinner me nog wel de vermoeidheid die erbij hoorde. En mijn eerste reactie ’s nachts als ik wist dat ik weer op moest staan :-).

Ik heb veel ouders in mijn praktijk gehad met slapeloze kinderen. Ze kwamen voor hun kinderen of voor zichzelf, want slaapgebrek put je uit. Je energie lekt weg.
Ik heb massages gegeven bij bedrijven. Veel van mijn klanten vertelden me dat ze moeite hadden om overdag wakker te blijven en zich op hun werk te concentreren, omdat ze ’s nachts niet door konden slapen vanwege hun huilende kind. De combinatie van werken en niet genoeg slapen is heftig.

Kinderen en slapen

Moeite met slapen komt bij kinderen vaak voor. Als de bevalling zwaar is geweest, hebben baby’s soms moeite om hun draai te vinden in het begin. Of met de overgang van de beschermde binnenwereld naar de nieuwe buitenwereld. Het leven daarbuiten is een grote verandering voor hen. Het duurt een tijd voordat ze een vast slaapritme hebben gevonden.

Bij opgroeiende kinderen heeft slaapgebrek te maken met spanningen, met lichamelijke klachten of met behoefte aan meer aandacht. Angst, nachtmerries en bedplassen verdwijnen vaak vanzelf. Het kan een tijdelijke periode zijn, afhankelijk van de leeftijd, de ontwikkelingsfase en het karakter van je kind. Je kunt hulp zoeken, maar behandeling is niet altijd nodig. De wetenschap dat de klachten weer over zullen gaan, verandert echter niets aan je vermoeidheid in het nu. Dus het is belangrijk dat zo’n periode van verstoorde nachtrust niet te lang duurt.

Wat kun je zelf doen?

Laat je kind overdag buiten spelen: licht en frisse lucht helpen. Zorg voor een vaste volgorde in het slaapritueel, met tandenpoetsen, een verhaal, een liedje, een vaste slaapknuffel in bed. Met eventueel een nachtlampje en zachte muziek op de achtergrond en de deur op een kier. Neem er de tijd voor. Je kind voelt het aan als je zelf gehaast bent. Jouw rust, duidelijkheid en goede humeur helpen hierbij, dus zorg ook goed voor jezelf.

Je kunt ook je kind masseren op de rug. Kinderen houden van aanraking, het geeft hen een veilig gevoel, troost, ontspanning. Dat kan op de blote huid of door de pyjama heen. Je kunt de hand op één plek laten liggen of je masserende bewegingen maken. Als je hier meer ervaren in wordt, voel je wel wanneer het genoeg is.

Je kunt het ook aan je kind vragen. Als kinderen oud genoeg zijn om erover te praten, kunnen ze zelf aangeven wat voor hen de fijnste plek is. Bij baby’s ga je af op je eigen gevoel en op wat je merkt aan reacties.

Om in te schatten of het slaapgedrag een probleem is, kun je een slaapdagboek bijhouden:

• hoe vaak gebeurt het?
• hoe lang duurt het?
• hoe heftig is het?
• hoe functioneert je kind overdag?

Lijden je kind en je gezin onder een chronisch slaaptekort, ga dan naar je huisarts om te overleggen of er professionele hulp nodig is.

Hartelijke groet, Anneke Stuij

Bronnenlijst:
Encyclo.nl over spiritualiteit
Wikipedia over spiritualiteit
The Reconnection
Eric Pearl
Reconnective Healing leren
Reconnective Healing ervaringen
Reconnective Healing en wetenschap
Reconnective Healing op Youtube
Thuisarts.nl over buikpijn bij kinderen
Thuisarts.nl over een slaapdagboek